بین الملل تابناک: سایت تحلیلی گلوبال تایمز اخیرا مقاله ای با قلم «شی چائو» دانشیار موسسه مطالعات بین المللی دانشگاه فودان با عنوان «پیروزی مودی و آینده روابط هند با آمریکا و چین» منتشر نموده است. در این مقاله آمده است: پیش‌بینی می‌شود در دوره سوم نخست وزیری مودی تغییرات محتاطانه‌ای رخ دهد، زیرا در ماه آوریل مودی در گفتگو اختصاصی با نیوزویک اعلام کرد مایل است به موضوع مرزی دیرینه با چین رسیدگی کند و ناهنجاری‌های موجود در تعاملات دوجانبه را پشت سر بگذارد.
ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
روز سه‌شنبه، گرد و غبار بر سر انتخابات عمومی هند نشست و مشخص شد که مودی و حزب او بهاراتیا جاناتا (BJP) برای سومین بار در انتخابات هند پیروز شده‌اند. مودی بر دستاورد اقتصادی خود در طول مبارزات انتخاباتی تاکید کرد و آشکارا از بسیج مذهبی هندو حمایت کرد. در اوایل سال 2024 وی مراسم افتتاح معبد رام ماندیر در آیودیا، اوتار پرادش را بر عهده داشت - وظیفه ای که معمولاً برای عهده افراد مذهبی است.
در طول اولین دوره نخست وزیری مودی، سیاست های چینی هند از طریق تعدیل های متعدد - از تعامل تا رویارویی - و سپس کاهش تنش ها برای همکاری های اقتصادی نزدیک تر اتخاذ شد. از سال 2019 دولت مودی بر بن بست مرزی با چین بهعنان موضوعی برجسته در دوره دوم نخست وزیری خود تمرکز کرده است.
ناظران بر این باورند که ایدئولوژی ملی گرای هندو، موضع قاطعانه تری را برای هند دیکته می کند. از نظر تصمیم گیرندگان هند، حل مسئله مرزی به عنوان پیش شرط بازگرداندن عادی بودن روابط دوجانبه است که بر اساس آن سیاست های متناقض آنها به مبادلات اقتصادی، تجاری و فرهنگی هند با چین سرایت کرده است.
پیش‌بینی می‌شود که در دوره سوم نخست وزیری مودی تغییرات محتاطانه‌ای رخ دهد، زیرا در ماه آوریل در بررسی اختصاصی با نیوزویک مودی اعلام کرد که مایل است به موضوع مرزی دیرینه با چین رسیدگی کند و ناهنجاری‌های موجود در تعاملات دوجانبه را پشت سر بگذارد.
در واقع روابط صلح آمیز و باثبات برای هر دو کشور حیاتی است. با وجود تیرگی روابط، کل حجم اقتصادی و تجارت بین چین و هند در سال 2023 به 118.4 میلیارد دلار رسیده است که از حجم تجارت 118.3 میلیارد دلاری بین ایالات متحده و هند پیشی گرفته است. انعطاف‌پذیری روابط اقتصادی هند و چین نشان می‌دهد که منافع هر دو کشور در هم تنیده است و رویارویی‌های کور به نفع هیچ یک از طرفین نیست.
از زمان روی کار آمدن مودی به عنوان نخست وزیر هند در سال 2014، هند روابط خود با ایالات متحده را در اولویت قرار داده است. در مقابل، ایالات متحده آمریکا به طور فعال اختلافات ایدئولوژیک خود با هند را کم اهمیت جلوه داده و به دنبال جلب حمایت هند از استراتژی هند و اقیانوسیه خود بوده است.
این وضعیت تا حدی باعث تشویق ماجراجویی دیپلماتیک هند می شود. این روند با آرزوهای ملی گرای هندو برای موقعیت هند به عنوان یک قدرت بزرگ سازگار است همانطور که در سال 2019 پیروزی گسترده انتخاباتی بهاراتیا جاناتا به رهبری مودی تحت پلت فرم های ناسیونالیسم هندو، رویای هند برای بازگشت به شکوه هندو را احیا کرد.
اعتقاد بر این است که در دوره پس از انتخابات، برخی از رادیکال‌های راست‌گرا ممکن است استدلال کنند که استراتژی انتخاباتی بسیج ملی‌گرای هندو به اندازه کافی قوی نبوده و به قیمت آرای بهاراتیا جاناتا تمام می‌شود، بنابراین درخواست برای ادامه بازی با کارت پوپولیستی درون حزب بهاراتیا جاناتا افزایش می‌یابد.
از نظر دولت مودی، اگر هند نتواند بقایای احزاب و گروههای ضد هند را در داخل کشور پاکسازی کند، دلایلی برای همکاری با ایالات متحده آمریکا دارد. هند مطمئن است که ایالات متحده آمریکا روابط خود را به خاطر ارزش های به اصطلاح دموکراتیک به خطر نمی اندازد، به ویژه زمانی که اولویت اصلی آن مقابله با ظهور چین است و بنابراین می توان از وابستگی استراتژیک ایالات متحده به هند به عنوان یک دارایی دیپلماتیک برای متعادل کردن روابط با ایالات متحده آمریکا استفاده کرد .
با این وجود، اختلافات ایدئولوژیک بین هند و ایالات متحده آمریکا همچنان ادامه دارد. از آوریل 2024، واشنگتن پست مجموعه ای از مقالات را منتشر کرده است که نشان می دهد آژانس اطلاعاتی هند - جناح تحقیق و تحلیل یا RAW - نفوذهای ایدئولوژیک هند را علیه ایالات متحده آمریکا رهبری می کند.
اینکه ایالات متحده آمریکا چگونه اختلافات ایدئولوژیک با هند را متعادل می کند و از هند به عنوان پیشتاز در برابر چین استفاده می کند، تا حدودی مسیر روابط هند و چین را تعیین می کند. این امر همچنین می تواند به عنوان شاخصی کلیدی برای مشاهده اینکه مودی چگونه روابط هند، ایالات متحده آمریکا و هند و چین را مدیریت می کند، در نظر گرفته شود.
